Arif Molliqi
NJERIU MË SY TË QELQTË
për inat të atij
që e han bukën e vet
e i bartë dertet e dynjasë
do të bërtas
qoftë lavdërua urtia e të marrit
imzot na ruaj nga njeriu më sy të qelqtë
që e lidh atdheun n´lak
e shtrëngon nyje
e bartë kurtheve të dynjasë
është kohë e shurdhër
që reprizohet çdo ditë
derisa të merr në thua
në fatkeqësinë e vet
C O V I D I
duke e pështy njëri tjetrin në fytyrë
u vaksinuam
u bëmë imun
ndaj sëmundjes autoktone
(çdo kollitje
s´mund të jetë covid)
tani e tutje
pështyma e jonë
mund të përdoret si plazmë
kundër çdo virusi
kjo tregon
për diçka jemi të vlefshëm
KAFSHË E LIGË
në tokën e bukës i djegim mbeturinat
në vend të grurit
del bari i keq
dalin lule të zeza
gatuhet bukë e vrugtë
nën brinjë
mushkëritë mbushen tym të zi
pas zjarrit
nga të njëjta rrënjë
lulet ndërrojnë ngjyrën
enigma nuk qëndron të zjarri
por të njeriu
që gënjen hijshëm
G R A F I T Ë T
nëpër muret e nevojtoreve
lexoj gjithçka
grafitë të shkruara me pantomimë
nga analistet
me bëhet se janë më të mira
së fjalimet në foltore
se poezitë, novelat e sotme…
në ato grafitë
me dy fjalë
përshkruhet portreti i dashnores
urinimi i prostitutave
dhimbja e atyre që vuajnë nga prostatat
kur ta shihni tymin në nevojtore
dijeni
se aty janë robërit e shtëpisë
duke e pirë duhanin tinëz
duke shkruar grafitë
ka lezët
të pihet duhani
LEGJENDAT BALLKANIKE
një ujk avdall
na bie n´torishtë tinëz
na i hanë delet
na e kafshon çobanin
ne mendojmë se jemi n´ëndërr
si në legjendat ballkanike
dhe erdhi një kohë
ujkun dhe delet
i detyruan të jetojnë sëbashku
harruan se kafsha grabitqare
nuk zbutet në torishtë më qengjin
***
në Evropën e plakur
janë rinuar prostitutat
hamshorëve u thonë jeni të lirë
të penetroni përballë kofshës së nxirë
të një gruaje të vdekur
PESHQIT LAKURIQ
një stinë më vapë
deti më rërën e nxehtë
peshqit gjithë kohën rrinë lakuriq
për inati të grave
unë i lagur
e bisedoi më balenat
që ti pajtojmë hënën me yjet
që janë bërë
pike pesë nëpër qiell
në rërën që përvëlonte
njerëzit ishin zhveshur lakuriq
për inat të shoqi shoqit
