Gary Paulsen

PSE LEXOJ?

Unë thjesht nuk mund ta ndihmoj veten.

Lexoj për të mësuar dhe për t’u rritur, për të qeshur dhe për t’u motivuar.

Kam lexuar për të kuptuar gjërat që nuk më janë ekspozuar asnjëherë.

Lexoj kur jam i çoroditur, kur sapo u kam thënë gjëra të kota e budallallëqe njerëzve që dua.

Lexoj për forcë për të më ndihmuar kur ndihem i thyer, i dekurajuar dhe i frikësuar.

Lexoj kur jam i zemëruar me gjithë botën.

Unë lexoj edhe kur gjithçka shkon mirë.

Kam lexuar për të gjetur shpresën.

Lexoj sepse përbëhem jo vetëm nga lëkura dhe kockat, nga pamjet, ndjenjat dhe një nevojë e thellë për çokollatë, por edhe nga fjalët.

Fjalët përshkruajnë mendimet e mia dhe atë që fshihem në zemrën time.

Fjalët janë të gjalla – kur kam gjetur një histori që më pëlqen, e lexoj përsëri dhe përsëri, si të luash një këngë të preferuar pa pushim.

Leximi nuk është pasiv – unë hyj në histori me personazhet, thith ajrin e tyre, ndjej zhgënjimet e tyre, u bërtas atyre që të ndalojnë kur të jenë gati për të bërë ndonjë marrëzi, qaj me ta, qesh me ta.

Të lexosh, për mua do të thotë të kalosh kohë me një mik.

Një libër është një mik. Nuk mund të kesh kurrë shumë.”

(Përgatiti: Fitim Nuhiu)