Valbona Kolaveri

GIJOTINË

Më shtrënguan ,

Njëmijë rrathë

Në shpirt,

Zinxhirë prangosës,

Të ndryshkur,

Mbytës,

Të hekurt,

Të nxirë,

Më ciflosën

Në mish,

Më mavijosën në gjak

Në gojë ma vranë

Fjalën,

Nën prangosjen

Gijotinë,

Nën parullën

Hesht,

Se duhet të heshtësh,

Se kështu është më mirë

Nuk mundem të di?

Kur nuk mund të flasësh

Të vërtetën,

Atëherë,

Kur fjala do ta ketë këtë magji?