Rita Filipi

KËNGA E TURMËS

Këndova këngën tënde turmë,

Më shumë se këngën time,

Se gërmova aty thellë ku ti ke frikë të hysh nga

Manipulatorët.

Këndova në rreshtin e parë,

Por ti më vure para.

Të dua se je e vërtetë,

Je e përlyer, erëdjersë, erëhashash kundërmon,

Je ndjellëse, gojëpisët, e marrë, budallaqe,

Kokëkrisur, zemërplagë, gojështhurur,

Zëfortë, potente, vullkan, e pandalshme…

T’u dhashë ty trup e shpirt,

Po në vend të dashurisë

Më qëllove me baltë, gurë, mutra të tharë

Me gjithçka që të dilte përpara

Se në dorë t’i jepnin manipulatorët,

Dhe, kur u largova prej teje, më deshe prapë,

Se ç’kuptim do kishte jeta jote pa mua,

E imja jo e jo pa ty.

Dhe ja ku më ke,

Lakuriq para teje kam vendosur të jem,

Duke kënduar bukurinë e frikës nga mëkati

Kundër frikës që na mban mbërthyer në vend.