Poezi: Neeli Cherkovski
GREGORY CORSO
kur Gregory vdes
është një flutur e bardhë
në oborr duke mbajtur shënime
dhe duke folur me pemën e limonit
me zë të ulët e antik
kur Gregory vdes
pianistët përkulën
në oborrin ngjitur
në ditën e diplomimit
e një pikolo i vetmuar
i predikon kujtdo që kalon atypari
ai ka lindur në vitin 1930
në kohë për Depresionin e Madh
dhe u kalua nga
një dorë e çuditshme në tjetrën
ai nuk e njihte nënën e vet
**
e takova Gregoryn Avenunë Kolumbo
me poetin Andy Clausen
bartës i govatës, ata erdhën në banesën time
dhe e lexova poezinë time “Coit Tower” në të cilën
kulla është një hije e palosur
mbi një shtrat me lule derisa qielli rrjedh
dhe rrugët shndërrohen në një sërë lavanderie
ai kishte poezinë e tij “Coit”
në një libër të titulluar Gasoline
një kullë kundër marramendjes
që më goditi si sfidë
**
ai mund të ketë qenë një nga poetët e fundit bohem
nuk kishte kurrfarë diplome shkolle, nuk punonte në universitet,
nuk kishte kurrfarë pune, përpos poezisë
derisa jetoi dhe veproi
bora binte mbi fjalët e tij,
drita e diellit
ia shponte poezitë, ujqërit shfrytëzuan
çdo mundësi që kishin
kur do të kthente qafën
drejt laureshave që iknin
nga shtrëngimi i Shelleyt,
mjeshtrit të tij, poetit gjithmonë të ri
që qante për të vdekurit
**
kur Gregory ishte
Huck Finn demoniak
ai mësoi se si të vazhdonte
rrugës zigzage, në burg
ia dhanë poezinë
dhe prozën e iluminuar
kur u lirua
gjithçka lëvizte në mënyrë poetike
në rrugët mëngjesore të vendlindjes
së tij në Greenwich Village dhe
në lagjet e Harvardit
ku botoi librin e tij
të parë me poezi
**
kur takova Gregoryn
ai ishte tashmë poet i famshëm
i Brezit Bit, ai mund
të citonte “To Helen” të Poes dhe
të festonte “llambën e agatit”
Gregory shkroi poezitë “Martesa”
dhe “Bomba”, ai ma vodhi gramafonin
dhe me ato para bleu drogë,
ai e la beben Max në kujdesin
tim për javë të tëra
më fliste për Francis Villon
sikur ta kishte vëlla, e jo
poet mesjetar i kolonadave
të errëta parisiane
**
kur jeton Gregory
një bandë marshimi
ngrihet nga kopshti
dhe merr kontrollin
e gjithçkaje që është e rregullt
ai na mbajti duke u përpëlitur
për dritën e tij, ai mendonte
se vendi ynë është tepër i thjeshtuar
dhe gjeti një kompleks
të plotë të thjeshtësisë
në disa rreshta të zgjedhur mirë
Përktheu: Fadil Bajraj
