Armenida Qyqja

SHPIRT I PAGËZUAR

Drita e syrit tënd më lan

Pikërisht kur nis dyshoj veten,

Vlerën time nën zhubrat e kohës,

Tymin e rrugëve të pashtruara…

Ti më lan në çdo qoshe e kthinë

Dhe më kthen përsëri pafajsinë,

Pastaj i kënaqur me tempullin tënd,

Nis me pagëzimin e zjarrit…

Në buzët e mia frymon

Dhe më bën të them fjalë,

Që veç shpirti i shenjtë i kupton,

Dhe unë lutem të më pagëzosh,

Përsëri, e përsëri, dashuri…

(Prill, 2024)