Frederik Rreshpja

UDHA E LIQENIT

Unë kam kaq nevojë për ty,

Më shumë se ky liqen për përrenjtë.

Se dora ime nuk rastësisht mbi supin tënd

Si bien duart e shelgjeve të reja mbi supet e valëve.

Dhe në qoftë se ndonjëherë ikën

(mos e thuaj!),

Ashtu si ikin dhe ndërrojnë drejtim përrenjtë

(ah, mos e thuaj!),

Diku në brigjet e shpirtit tim do kumbojë

Kënga e lashtë popullore e liqeneve të tharë,

Duke imagjinuar ardhjen tënde,

si ndër legjenda,

në formën e shiut

ose formën e vesës,

mbi rërën e orëve,

bile mbi vite të tëra;

se dora ime nuk ra rastësisht mbi supin tënd,

si bien duart e shelgjeve mbi supet e valëve!