Agron Tufa

ORFEU

Jeta jote – burgosur aq mirë,

Mbështjellë puthitur e pa drojë

Me fletët rrotullame të një qepe

E flijoi, ah, thelbin e vet

Me të mshehtat e mbrame –

Kur tehu i thikës feksi

Ngulmueshëm, duke grirë

Zemrën tënde të njomë –

Topitur erudicionesh fiktive.

Lotët e Euridikës në kuzhinë

S’kanë tjetër shkak

Pos faktit

Që ti je i vetmi ingredient lotsjellës

Në sallatën e rëndomtë familjare.