Artur Spanjolli

TË FLESH SI ËNDËRR

Të flesh si ëndërr

në vend që të zgjohesh si mashtrim

mëngjeseve kur dielli lind

në mesditë kur drita bëhet mat

mbrëmjeve kur koha e ikur,

e padurueshme bëhet,

si një trok kali mbi kalldrëm

le të flesh si ëndërr

Jo të zgjohesh mashtrim.

Druhem të të prek

kam frikë se krejt do shprishesh

si një katedrale e ylbertë në ag

kur sapo jemi zgjuar

dhe dritat e mjegullta të ëndrrave

akoma i kemi parasysh.

Te flesh si ëndërr

 të zgjohesh si mashtrim.

Po si një pjatë mbushur iluzionesh ti je

ku unë drekoj ulur në sofrën e shpresës

Ëndrra ime e gjallë

mbas çdo lumturie çastesh

pikarritje boshe, vatër ku çlodhem

tempull i paarritshëm lutjesh

me tërbim krejt i mallëngjyer. 

Të flesh më mirë si një ëndërr

në vend që të zgjohesh si mashtrim.

Ndaj,

Nëse një kuptim kjo dashuri do të ketë

do ta gjejë atë një ditë.