Teodor Keko

E DASHUR ERDHA

E dashur erdha! Pse vrenjtesh kot?

Ti po më prisje përsëri,

mos u çudit, unë jam një zog.

kur dashuroj bëhem si ajri,

e ngre folenë aty ku dua!

Do, s’do, të futem në kraharor,

të pushtoj si i marri.

Po e mbylle derën,

unë me forcë do ta hap,

do ta coptoj!

Do bësh sikur më ke inat.

Ndodhi e vjetër, unë e di!

S’jam buzëqumësht, por esnaf,

për dashurinë di plot dredhi!

Unë do të puth, do të pushtoj në gji,

dhe po ma mbylle derën ti.

E dashur, erdha, në prag ke dalë,

ke hapur portën dhe qesh nën hundë.

Sa përbetohesh me qindra fjalë,

më mirë, eja, më puth!

Kur dashuroj bëhem si ajri,

e ngre folenë aty ku dua!

Do, s’do të futem në kraharor,

të pushtoj si i marri.

Po e mbylle ti derën,

unë me forcë do ta hap,

do ta coptpj!

E dashur, erdha, pse vrenjtesh kot,

ti po më prisje përsëri.

Mos u çudit! Unë jam një zog.

Po e mbylle ti derën,

unë me forcë do ta hap,

do ta coptoj!