Teki Dërvishi

VETËM SELMAN JUSUFI

(Mikut tim, aktorit A.Kasapolli)

tetëdhjetë e dyshit dhjet vjet më parë

ekzili i tretë ma mbylli derën e banesës me therë

vetëm poeti Selman Jusufi vinte pa trokitur

dhe ma ligjëronte domethënien e vetmisë

me poezinë “Nata kur e vranë Xhon Lenonin”

ishte dimër vrasjesh poetësh kitaristësh

dimri i vetmisë së vogël i vizatuar në dritare me lara ngrice

kumritë pritnin verën t’i këndojmë erës së blirit të egër

gu – gu – guuuu Jusufi këndonin vëllain e vrarë

në banesën në Topane të Shkupit zbrazur fare pa mobilje

pa letër shkrimi pa makinë shkrimi pa gjak Jesenini

nga vetmia

nëpër muret me fllomaster shkruaja “Bregun e pikëllimit”

vetëm nuk ma lente shpirtin e etshëm poeti i ri

vetëm Selman Jusufi vetëm ai

vetëm natën e varrit e kalonte edhe poeti tjetër

larg në një vend të huaj mbuluar me dhe të zi

(24 qershor, 1992)