AZEM SHKRELI

NËNAT

Ato lahen në gazin

Tonë në lotët e tyre.

Bëhen rojë murane

Te krojet e shterra të gjirit.

Në ballin tonë përherë

U bëjnë dritë shejte gishtat.

Ditët na i prarojnë dhe rrugët.

Me nga një bekim më t’mirin.

Me rrëmetën e krrusur t’moteve

Na ruajnë nga hijet e liga.

Një ditë shkojnë si të shkonin

Të mos vijë më vdekja.

E s’na kërkojnë asgë

Pos një grusht dhe mbi krye.

Shkojnë. E sa herë vdes nënë

Vdes nënëmira ime.