Pse sot kemi aq shumë nevojë për kritikën, për kritikën si studim shkencor mbi krijimtarinë dhe artin! Natyrisht, për ta herrë farën e keqe,
Pas vitit 1944 ai refuzoi të shkruante dhe të jetonte, siç ia kërkonin të tjerët. U mbyll në një karantinë qe vazhdoi gati gjysmë
Lajmëtarët do prisnin gjatë në odën e tij që të merrte një vendim, të jepte besën ose në rastin më të mirë t’i falte
Bajroni u distancua nga kombi dhe u bë një poet evropian. Hygo mbrojti “kombësinë evropiane”. Stendali e shpalli ndjenjën kombëtare “contre nature”. Pushkini e
Kadareja ka 20 vite i nominuar për çmimin Nobel dhe 52 vite që botohet në Perëndim e në botën mbarë, ku 20 vite krijimtari
Urrejtja e një cilësie, e një virtyti, e një suksesi, e një të arriture internacionale të një etnikumi, është, mbi të gjitha, problem shpirtëror
Në fillim librin e lexojmë ngadalë e me hezitim. Ekzistojnë shumë informacione të reja që duhet t’i pranojmë e t’i mbajmë në mend, si
Orhan PAMUK Të mbash një libër në xhep ose në çantë, veçanërisht në kohë trishtimi, do të thotë zotërosh një botë tjetër, një botë
Arti është i padobishëm – sidomos kur krahasohet me, le të themi, punën e mjekut, inxhinierit rrugor. Por, a është padobishmëria gjë e keqe?
Teatralët vdesin si në teatër, përngjashëm me protestuesin e lyer me bojë të kuqe, që turma e merr si të vrarë. Ju kujtohet kur
Duke i imituar idhujt e periferisë mediokritetet e periferisë me të drejtë shpresojnë se me shkrimet e tyre do ta befasojnë lexuesin e mjedisit