Sharl Bodler ALBATROS Ndodh që detarët n’udhëtim, në orët e mërzisë, për të dëfryer plogështinë, kapin një albatros, zog madhështor i deteve, simbol i

Abdullah Konushevci DASHNI DHE VDEKJE Së pariKe me më hy në zemërDhe unë në zemër kam me të hy Unë s’kam me të dashtëUnë

Preng Maca FIJE mbahemi vetëm në një fije e hollë është , e pabesueshme të mbahesh në këtë fije të hollë, pastaj vjen një

Musa Ramadani MIQTË E MI MEMECË Ja, ndodhen në dhomën time frymojnë Të vegjël, të mëdhenj, të hollë, të trashë Të bardhë, të zezë,

Beqir Musliu BARIU I DEÇANIT (Frymëzim nga pikturat e Ibrahim Kodrës komponuar në Deçan, verë e vitit 1969) Ngutu, nëpër atë urtësi të drurit,

Skënder Rusi MBRËMJA IME Ti mbrëmje qëndro me mua, M’i hidh duart në qafë, Përqafomë! Kam nevojë që pikërisht Ti të më duash, (Të

Frederik Rreshpja PËRDITË IKIN STINËT Fluturuan tri rosa në qiell, Shpirtra të pyjeve të harruar, Tingulli i këmbanës, si gjëmim hane Këndoj rekuiemin e

Adem Gashi PUTHJE A VRASJE në një bistro krejt i vetëm rri (me ty) pi kafe tymos cigare jashtë xhamave bie shi njerëzit me

Arif Molliqi NJË KAFSH E LIGË tokën e djegur e ngjyrosa krejt bardhë mbeturinat që digjeshin krejt zi nën brinjë mushkëritë ishin mbush me

Ernest Koliqi MALL E MËRZI… (Kujtim i nji mbramjeje shkodrane kushtue mikut Karl Gurakuqi) Djath e presh, buk’kallamoqe meze e mirë për terjaqi, Kjo

1 2 3 4 5 6 24